NASA's Kepler Mission Discovers Multiple Planets Orbiting Twin Suns

Birden fazla gezegen oluşturmak ve ikili bir yıldız etrafında yörüngede hayatta olduğunu kanıtlayan, Kuğu Takımyıldızı içinde, 4.900 ışık yılı Dünya'dan - iki güneş etrafında dönen birden fazla gezegen - NASA'nın Kepler misyonu ilk transit çevreleyen sistemi keşfetti.

İç gezegen, Kepler-47b, 50 günden daha az yıldızların çift yörünge. Onun kızgın atmosferinde metan imha battaniye gezegen olabilir kalın bir sis yol açabilir nerede, bunaltıcı bir dünya olduğu düşünülmektedir. Dünya'nın üç kez yarıçapı de, Kepler-47b en küçük bilinen transit çevreleyen gezegendir.

Dış gezegen, Kepler-47c, sıvı su bir gezegenin yüzeyinde mevcut olabilecek bir gezegen sistemi içinde sözde "yaşanabilir bölge," bölgede yerleştirerek, her 303 günde ev sahibi çifti yörünge. Yaşam için değil bir dünya misafirperver ise, Kepler-47c kalın parlak su bulutlar bir atmosfer var olabilir Neptün, biraz daha büyük bir gaz devi olduğu düşünülmektedir.

NASA's Kepler mission has discovered the first transiting circumbinary system -- multiple planets orbiting two suns -- 4,900 light-years from Earth, in the constellation Cygnus, proving that more than one planets can form and survive in orbit around a binary star.

The inner planet, Kepler-47b, orbits the pair of stars in less than 50 days. It is thought to be a sweltering world, where the destruction of methane in its super-heated atmosphere might lead to a thick haze that could blanket the planet. At three times the radius of Earth, Kepler-47b is the smallest known transiting circumbinary planet.

The outer planet, Kepler-47c, orbits its host pair every 303 days, placing it in the so-called "habitable zone," the region in a planetary system where liquid water might exist on the surface of a planet. While not a world hospitable for life, Kepler-47c is thought to be a gaseous giant, slightly larger than Neptune, where an atmosphere of thick bright water clouds might exist.

Kepler: Dünya büyüklüğünde ve diğer yıldızların etrafında küçük gezegenler bulma yeteneğine sahip NASA'nın ilk görevi Dünyamızı gibi diğer dünyalar için asırlık arayışı yoğun heyecan ve diğer yıldızların etrafında dolanan gezegenlerin yüzlerce keşif çevreleyen popüler ilgi ile yenilendiğinden edilmiştir. Gaz devleri, kısa bir süre yörüngelerde sıcak süper Topraklama ve buz devleri, ötegezegenler üç tip önemli sayıda için açık kanıtlar vardır. Şimdi sorun, özellikle karasal gezegenler (yani, Dünya'nın iki katı büyüklüğünde için bu bir buçuk), sıvı su gezegenin yüzeyinde mevcut olabilecek kendi yıldızlı yaşanabilir bölgesinde → bu bulmaktır. Kepler Mission, NASA Discovery misyonu içerisinde 10., özellikle Dünya büyüklüğünde ve yaşanabilir bölgesinde veya civarında küçük gezegenlerin yüzlerce keşfetmek → ve yıldızlı milyarlarca yüzlerce kısmını belirlemek için Samanyolu galaksisinin bölgemizde anket için tasarlanmıştır bizim galaksimizde böyle gezegenler olabilir.




 Kepler: NASA's first mission capable of finding Earth-size and smaller planets around other stars The centuries-old quest for other worlds like our Earth has been rejuvenated by the intense excitement and popular interest surrounding the discovery of hundreds of planets orbiting other stars. There is now clear evidence for substantial numbers of three types of exoplanets; gas giants, hot-super-Earths in short period orbits, and ice giants. The challenge now is to find terrestrial planets (i.e., those one half to twice the size of the Earth), especially those in the habitable zone→ of their stars where liquid water might exist on the surface of the planet. The Kepler Mission, NASA Discovery mission #10, is specifically designed to survey our region of the Milky Way galaxy to discover hundreds of Earth-size and smaller planets in or near the habitable zone→ and determine the fraction of the hundreds of billions of stars in our galaxy that might have such planets.

MEHMET ALİ ARSLAN Haber News

NASA'nın Kepler misyonu üç süper-Dünya büyüklüğünde gezegenler içeren iki yeni gezegen sistemleri keşfetti "yaşanabilir bölge," bir yörüngedeki gezegenin yüzey sıcaklığı sıvı su için uygun olabilir bir yıldız mesafe aralığını.
Bilim adamları yaşam keşfedilen gezegenlerin mevcut olabilir mi bilmiyorum, ama keşif sinyalleri biz daha yakın bizim güneş gibi bir yıldız etrafında Dünya'ya benzer bir dünya bulmak için bir adımdır.

NASA's Kepler mission has discovered two new planetary systems that include three super-Earth-size planets in the "habitable zone," the range of distance from a star where the surface temperature of an orbiting planet might be suitable for liquid water. 
Scientists do not know whether life could exist on the newfound planets, but their discovery signals we are another step closer to finding a world similar to Earth around a star like our sun.

Kepler Discovers First Earth-Sized Planets Outside Solar System
NASA's Kepler mission has discovered the first Earth-size planets orbiting a sun-like star outside our solar system. The planets, called Kepler-20e and Kepler-20f, are too close to their star to be in the so-called habitable zone where liquid water could exist on a planet's surface, but they are the smallest exoplanets ever confirmed around a star like our sun.

Kepler-20e is slightly smaller than Venus, measuring 0.87 times the radius of Earth. Kepler-20f is slightly larger than Earth, measuring 1.03 times its radius. Both planets reside in a five-planet system called Kepler-20, approximately 1,000 light-years away in the constellation Lyra.

Kepler-20e orbits its parent star every 6.1 days and Kepler-20f every 19.6 days. These short orbital periods mean very hot, inhospitable worlds. Kepler-20f, at 800 degrees Fahrenheit, is similar to an average day on the planet Mercury. The surface temperature of Kepler-20e, at more than 1,400 degrees Fahrenheit, would melt glass.
For more information about the Kepler Mission, please visit http://www.nasa.gov/kepler

Mehmet Ali Arslan Haber News

NASA, (National Aeronautics and Space Administration)(Ulusal Havacılık ve Uzay Dairesi). ABD 'nin uzay programı çalışmalarından sorumlu olan kurum, 29 Temmuz 1958 yılında kurulmuştur. Daire, 1 Ekim 1958 tarihinden itibaren faaliyet göstermeye adım atmıştır.[3] NASA, Ay'a dönük Apollo uçuşlarında, Skylab uzay istasyonu ve daha sonra uzay mekiği gibi çalışmalarla her zaman ABD'nin uzay çalışmalarına yön vermiştir. Günümüzde NASA, Uluslararası Uzay İstasyonununu desteklemekte ve yeni Ares I ve Ares V iniş araçlarını geliştirmektedir.Uzay programı çalışmalarının yanı sıra uzun vadeli sivil ve askeri roket çalışmaları da NASA'nın çalışma alanlarının arasındadır.

NASA'nın öncüsü olan NACA'nın kuruluş yılı 1915dir. NACA (National Advisory Committee for Aeronautics/ Havacılık Alanında Ulusal Danışma Komitesi) uçaklar üzerinde çalışmaktaydı. Uçak kanatları ve çeşitli cisimlerin hava ile etkileşimlerini araştıran kurum, zamanla birçok rüzgar tüneli inşa etmiş ve ABD'nin bütün savaş uçaklarının tasarımlarını yönlendiren bir birim haline gelmiştir.

4 Ekim 1957'de Sovyet Uzay Programı çerçevesinde uzaya ulaşmayı başaran ilk insan yapımı uydu (Sputnik 1) başarısı, ABD'nin bu konuda kendi uzay başarıları elde etme çabalarının tohumlarını oluşturur. Sonrasındaysa II. Dünya Savaşı'nın ardından NACA'ya katılan Alman aerodinami uzmanları kuruma büyük katkılar sağlar. Özellikle jet motorları ve süpersonik uçakların tasarımında ilerleme kaydedilir. 29 Haziran 1958'de o zamanın ABD Başkanı Dwight D. Eisenhower, kurumun adını NASA olarak değiştirir. 1 Ekim 1958'de NASA, 4 labaratuvar ve 8.000 çalışanı ile 46 yıllık geçmişe sahip bir kurumun (NACA) ve liderliğini Wernher von Braun'un yaptığı Alman roket programının önemi tartışmasız katkılarıyla, köklü bir kurum haline gelir. Wernher von Braun halen Amerikan Uzay Programının babası olarak nitelendirilir. Askeri Balistik Füze Ajansı (Army Ballistic Missile Agency) ve Donanma Araştırma Labaratuvarı da yine NASA'ya dahil edilen birimler arasındadır.

Cape Canaveral diye bilinen dev uzay üssünde fırlatma rampaları, uzay kontrol merkezleri, telekomünikasyon sistemleri gibi sayısız tesis yer almaktadır.

NASA'nın şimdiye kadar yaptığı uzay çalışmaları, büyük oranda başarıyla sonuçlanmış fakat ABD'ye milyarlarca dolara mal olmuştur. Özellikle Ay'ın fethiyle sonuçlanan Apollo programı, Skylab, uzay mekiği programları çok büyük harcamaları gerektirmiştir. Ancak 21. yüzyıla doğru gerçekleştirilmesi beklenen büyük uzay istasyonları, Ay istasyonu ve Mars seferi programları yanında, önceki harcamaların çok küçük kalacağı hesaplanmaktadır.

Nasa news tv

MEHMET ALİ ARSLAN